Hallo iedereen,

Inmiddels ben ik ruim 1 week thuis.
Nagenoeg alle spullen zijn weer opgeruimd en ben ik de afgelopen dagen bezig geweest met het doornemen en sorteren van de ruim 1000 foto's die ik gemaakt heb.
Voor mij zit er achter iedere foto wel een gedachte, voor anderen is het een foto.

Al met al een reis die in niet zal vergeten. Zoveel mooie momenten gehad, natuurlijk ook mindere maar die vallen echt helemaal weg tegen de mooie.

Al diverse malen is de vraag gesteld: Nog een keer? Volmondig ja !

Heb ik er spijt van dat ik alleen ben gegaan? : Nee.

Wel heb ik het besluit genomen en inmiddels ook de daad bij het woord gevoegd om een andere helm aan te schaffen. Eentje die ik niet iedere keer af en op hoef te zetten om foto's te nemen. Daarbij zal er ook nog wel een "onboard" camera gemonteerd gaan worden. Om toch live beelden van mijn ritten te kunnen maken.

In totaal heb ik 7730 km afgelegd in 15 dagen. Ja dat is veel, en ja daar had ik ook wel de ruimte voor om daar wat langer over te doen. Maar door de spierscheuring viel eigenlijk het laatste deel van mijn planning in het water en heb ik er voor gekozen om richting Zaltbommel te gaan. En zeker de laatste dagen zijn de dagtrajecten wat langer geweest dan gepland. Maar het was geen straf, en alles is goed verlopen. Wel heb ik een aantal dagen nodig gehad om bij te komen en ook weer te wennen aan het gewone ritme. Ben 2 kg afgevallen tijdens de reis, ondanks de ( heel ) vele hotdogs bij de tankstations ( voorlopig even niet)  en allerlei zoete broodjes en noem maar op. Dus motorrijden is topsport bedrijven :)

Hieronder een link naar een kleine selectie van de foto's.
https://picasaweb.google.com/107144745310181989867/NieuweMap?authkey=Gv1sRgCKaY4uy50J_J_QE#

Dag 15

Vandaag de laatste km's af te leggen.
Op tijd wakker, ontbeten en op pad. Nog een dikke 500 km te gaan.
Laatste loodjes wegen het zwaarst. Klopt ook, maar blij dat ik weer ben.
Ik zal de komende week nog even een uitgebreider berichtje schrijven. Omdat een aantal mensen mijn berichtje  misten en al druk aan het smsen gingen dit blogberichtje,
Voor nu, even lekker uitrusten en genieten van het mooie weer. Opruimen komt de komende dagen wel.

Dag 14

Inmiddels ben ik in Nortorf aangekomen. Plaatsje in Duitsland.
Via Malmo, Sontbrug, Kopenhagen hier dus belandt.
Weer wilde niet meewerken, dus maar gas gegeven. Begrijp nu waarom je in al deze landen Rukka motorkleding ziet, is dus echt nodig. Ben lekker droog gebleven, en ja, ik heb mijn zadelverwarming en handvattenverwarming aangezet. Het zit erop, dus waarom niet gebruiken.
Onderweg kom ik nog 2 oudere mannen, broers van mekaar tegen. Hebben  de afgelopen week door zuid Noorwegen getoerd, hebben gewoon slecht weer gehad, tjonge wat mag ik dan vooral niet klagen. Ze moeten naar Rotterdam en Utrecht. Terwijl ik mijn koffie opdrink rijden ze aan. Heb ze de gehele dag niet meer gezien.
Wellicht hebben ze de boot genomen, of wordt het zondag dat ze thuis komen.
Heb hier nu een hotel gepakt, geen slaapzak, niet zelf koken of op zoek naar een plekje om te eten, gewoon lekker "luxe"!

dag 13

Vanmorgen al vroeg uit de veren! Liever had ik wat langer op 1 oor gelegen, maar die band hield me toch bezig.
Rustig aan opgestart, en toen maar eens de handen uit de mouwen gestoken. In de loop van de nacht was mijn achterband dus helemaal leeg gelopen. Beschadiging weer opgezocht en een nieuwe plug geplaatst. Eigenaar van de camping kwam met de compressor en lucht erin. En voorwaar, dicht!
Opgezadeld en vol goede moed op weg, om de 50km toch maar checken, en zodra ik het smsje verstuur dat ie     dicht blijft, zie ik luchtbellen. Inmiddels heeft het de hele morgen geregend en staat de band in het water.
Balen, maar dus niets aan te doen. Motordealer zoeken, en dan maar een nieuwe band.
Niet zo eenvoudig, zit nog 50km van Stockholm, en een Nederlandse vrachtwagen chauffeur waarschuwt me voor het verkeer. Na wat rond gevraagd te hebben kom ik bij een bandenboer terecht. Nieuwe band ? Morgenmiddag! Maar eerst maar eens kijken naar de schade. Wiel gedemonteerd, en band eraf gehaald. Hij durft het wel aan om te repareren. Niet met de noodpluggen die ik bij me heb, maar gaat hem vulcaniseren met een champignonplug. Ok! Na een uurtje sta ik weer buiten. Opnieuw opzadelen en on the road.
Het regent nog steeds, dus kies ik ervoor om de E6 te volgen en Missy de sporen te geven, al veel teveel tijd verspeeld met dat bandengedoe. En van foto's maken komt toch niets met dit weer.
Uiteindelijk aangeland in Mellbystrand in Zweden. Mooie badplaats. Nu droog hier met een aangename temperatuur. Hoop dat de band hard blijft, kunnen we morgen Denemarken in.

dag 12

Vanmorgen weer vol goede moed vertrokken.
Gisteren avond mijn vizier nog verwisseld, omdat het donkere teveel van mijn ogen vergde. Moet zeggen dat dit wel een verademing was.
Vanmorgen een paar fikse buien gehad, maar we gingen gestaag. Ondanks dat ik een afslag miste en later door een zand/grind pad weer aansluiting vond op de 3.
Na de middag, diverse wegwerkzaamheden. Dat gaat hier als volgt. Opstellen in een rij, en wachten tot de volgauto die je op komt halen, zodat je zeker niet te hard rijdt.

Na de laatste wegwerkzaamheden merk ik dat Missy licht in de kop wordt. Zwabberen en zoeken, net of er veel spoorvorming is. Eerste mogelijkheid gestop, en ja hoor, lekke achterband. Wat een ...........zooi!!!!!!
Alles afgeladen, en kijken waar het zit. Spijker gevonden, en noodreparatie uitgevoerd, nu maar kijken en afwachten. Je weet het nooit met een motorband en pluggen. Diverse malen gestopt. Langzaam maar zeker, is toch merkbaar dat het niet goed zit. Maar geen camping te bekennen. Diverse malen gestopt voor een plek, maar hoe zuidelijker je komt hoe meer kans dat het vol zit. Daarbij ook overal lucht bijgepompt. Uiteindelijk plekje gevonden in Greaker.
Morgenvroeg maar eens opnieuw proberen te repareren. En anders maar een ander oplossing bedenken/ zoeken. Voor nu even mijn rust, lange intensieve dag.

Dag 11

Zoals gezegd, vandaag afgebogen richting Oslo, volg nu de 3 volgens de navigatie, maar borden geven nog de E6 aan.
Tot aan vanmiddag mooi weer gehad, na de middag eigenlijk alleen maar regen, van een beetje tot echte buien. Maar over het weer heb ik tot nu geen klagen, heb daar echt geluk mee gehad.
Je kunt merken dat ik in een omgeving kom wat dichter bevolkt is, plaatsjes volgen zich sneller op mekaar op en het wordt drukker op de weg. Rond Trondheim was het druk, en wilde het niet opschieten.
Vandaag als vervolg op gisteren weer veel tunnels gehad.
Die hebben hier het gehalte van de tunnels zoals je ze tegen komt in de computerspellen, je rijdt een donker gat in, en direct volgt een bocht, gelukkig staat aangegeven welke draai ie maakt. Ditzelfde gebeurd nagenoeg iedere keer ook bij het uitkomen. Je raakt eraan gewend.
Inmiddels ben ik gearriveerd in Soknedal, ja ik weet het, maar de man moest ook lachen toen ik zei dat ik uit Zaltbommel kwam. Als het zonnetje doorkomt is het best lekker, maar helaas gebeurd dat niet te veel. Om internet te hebben, moet ik buiten mijn hytte zitten. wat deze keer een leuke is, zelfs een aparte slaapkamer. Toe maar het kan niet op.
Morgen wil ik net boven Oslo stoppen, tenminste als het weer en verkeer meewerkt. Inmiddels ervaren dat op tijd stoppen geen overbodige luxe is.

Dag  9 &10

Over gisteren wil ik niet teveel kwijt. Gewoon een dag om te vergeten.
's Morgens stond ik op de splitsing Narvik/Tromso, en dacht wat zal ik doen. Paar dagen rust in Tromso of verder. Voor het laatste gekozen. Nou dat heb ik geweten! Wat een rit, veel wegwerkzaamheden, wat dus gewoon off road rijden was. En ik kon dus niet gaan staan. Missy wilde alle kanten op, behalve waar ik naar toe wilde. Al met al vergeten.

Na weer een keer goed geslapen te hebben, vandaag vol goede moed op pad. Ik zal wel zien hoever ik kom, maar vooral hoe het gaat met de kuit.

Bij mijn eerste tankstop en tevens mijn ontbijtplek, kom ik de groep van Horizon motorreizen tegen. Zij zijn op weg naar de Noordkaap, even wat gebabbeld, samen koffie gedronken en nog even assistentie verleend met het opgang krijgen van een navigatie, daarna verder richting Trondheim. Rit verloopt goed en prettig.
Op een gegeven moment denk je dat je de sneeuw wel voorbij bent, en Noorwegen kleurt groen. Totdat je de volgende beklimming voorbij bent en weer in de sneeuwvlakte staat.
Uiteindelijk passeren we de de Poolcirkel in Noorwegen. Het is hier mooier dan in Zweden. Mooier aangelegd, komt ook doordat hier de Russen veel werk aangedaan hebben, omdat hier nogal wat soldaten zijn gesneuveld. Wel heb ik gemerkt dat die Poolcirkels mij geen geluk brengen. Tijdens het banjeren door de sneeuw hier, overstrek ik mijn kuitspier opnieuw. Dus de Preikestolen ga ik nu uit mijn hoofd zetten en ga vanavond een  nieuwe route maken.
Na de Poolcirkel, richting Mo I Rana. Daar zou ik geweest moeten zijn. Het is een leuk stadje, maar dat was het dan ook. Daar de beurs gevuld en verder.
Inmiddels wordt het later en later. Zit weer ruim over de 400 dagkms, die met veel plezier zijn afgelegd, maar het aantal campings die tegenkom zijn beperkt. En die ik tegenkom hebben geen winkel in de omgeving of een eetgelegenheid. Uiteindelijk laat neer gestreken in Namsskogan, gehuchtje aan de E6. Klein plekje, 10 hyttes en wat plaats voor campers. Even het dorpje ingereden. Wat eten gekocht. En wat lekkers om de avond door te komen.
Morgen daal ik nog een stukje af om dan richting Oslo te gaan. Preikestolen helaas maar aan me voorbij laten gaan. Maar zoals gezegd, die ligt er nog lang!

Dag 9

Even een kort blog vandaag.

1. Ik zit bij de eigenaren van de "camping" op het terras, anders heb ik geen internet.

2. Zit er vandaag een beetje doorheen, lange moeizame rit. Vroeg wakker, en veel last van mijn kuit. Kan op dit moment niet staan op mijn steps van de motor, dus moet steeds vaker stoppen om de benen te strekken. Daarbij blijft ie stram en gaat de zwelling nog niet echt weg. Daarbij was het een lastig "parcours" vandaag, wat toch de nodige inspanning vereiste. Zoals het er nu naar uit ziet wordt het dus geen Preikestolen beklimmen. Jammer, maar die berg zal er nog wel langer liggen.

Dag 8

Volgens mij begin ik te wennen aan die midzomernacht. Eindelijk eens een nacht door kunnen slapen.
Vanmorgen werd ik wakker met mijn rechteroog helemaal dicht, dit komt van de tocht in mijn helm. Van de drank hier gaat dat niet lukken, ja zou wel kunnen, maar dan loop je er op leeg.
Wat erger was, was dat het met bakken uit de lucht kwam.
Maar goed, ik had geen haast vandaag en hoefde pas om 12.00 mijn "hytte" uit. Eerst dus maar eens goed en stevig ontbeten. Daarna mijn spullen weer ingepakt en alles waterdicht bepakt. Tank vol, en we waren weer op weg. Gelukkig was de regen van korte duur.
Ik had nog een stuk weg terug van de Noordkaap tegoed, en dat ging goed. In Alta wilde ik even koffie drinken om daarna de E6 op te gaan.
In Alta zie ik ineens een partij Amerikaanse auto's staan, jong en oud door mekaar en nogal wat publiek, maar even gaan kijken, zoals gezegd ik had geen haast. Lachen, de plaatselijke rock en roll vereniging had een feestje, zaterdag middag 12.00 . Kom in gesprek en koffie en waffels waren gratis. Ze wisten me te vertellen dat ik gisteren echt geluk had gehad met het weer op de Noordkaap.
.
Zoals gezegd, hier draai ik dus de E6 op.
Wat een geweldige weg, heerlijk sturen, echt een feest om op te rijden. Wel gek dat deze hoofdweg om sommige stukken vooral niet breed is. Gewoon 2 baans, en dan zijn die banen echt niet te breed.
Maar echt hard rijden doe je hier niet, wat een uitzichten. Je blijft maar kijken, Noorwegen is ruwer dan Zweden, wellicht is dat mijn indruk omdat ik langs de kust rijd. Maar wat mooi. Diverse malen gestopt om foto's te maken. Hierdoor kwam ik dus later op de dag in de knoei met zoeken naar een slaapplek.
Gelukkig iets gevonden. Ben gestrand in ,Samuelsberg, gehucht met een supermarkt, tankstation, 25 huizen, en een kantoortje aan het water dat Hyttes verhuurd. Deze keer een mooie nieuwe, aan het water en je ruikt heel goed dat hier gevist wordt, maar dat mag de pret niet drukken.

MISSION ACCOMPLISHED !!!

Vanmorgen redelijk op tijd vertrokken. Vandaag zou het dan gebeuren, het bereiken van de Noordkaap.

Langzame start, been wilde weer niet, maar na even ging dat meewerken. Ontbeten, Missy weer opgeladen en met een volle tank naar de Noordkaap, onderweg nog maar een keer getankt, vanuit de verhalen zou dat nodig zijn. En ja, dat is nodig, motortje moet hier werken, klimmen afdalen, slechte wegdek.

De weg naar de Noordkaap is geen prettige weg om te rijden, onoverzichtelijk, na een helling krijg je zomaar een bocht, en ja daar zaten scherpe tussen. Ook vangrails ontbreken regelmatig, en het uitzicht is dan wel mooi,  maar wil dat de volgende bocht ook nog hebben. Daarbij komt ook nog dat hier veel rendieren rondlopen, ze zijn goed gewend aan het verkeer, staan dus strak langs de weg of erop. En dan hou je er toch rekening mee dat dat beest oversteekt.

Dan heb je de tunnels, de Noordkaaptunnel is donker, maar dan ook echt donker. Moest mijn vizier open zetten anders was geen doen. De rest was redelijk te doen, ze zijn koud en vooral nat. Er liggen overal plassen water op de weg.

Het laatste stuk gaat fors omhoog, hier heb je je ogen echt nodig, voor de weg, maar ook voor het uitzicht. Weg is niet breed en weer geen vangrails. Nu ben ik geen held wat hoogtes betreft, dus was blij dat ik langzaam maar zeker de km's zag aftellen. Daarbij komt dat je tussen bussen komt te zitten, en ja die ga je dan toch maar voorbij.
AFGELEGDE AFSTAND: 3693  TIJD 12.40

En dan ben je er, entree betalen, en er wordt direct medegedeeld dat je niet met de motor bij het monument mag komen. Dus parkeren. Wel leuk, er staan een XT1200 uit Tsjechië. Daar maar naast geparkeerd.

Dus gewapend met fototoestel, statief wandelend naar het monument. Het was wel druk, maar toch heerst er een rust. Wel lastig om hier foto's te nemen, iedereen loopt maar voor je door, en niemand houdt rekening  met iemand. Ook leuk, ik hoor een echtpaar zeggen "dat is die nederlandse motorrijder die we vandaag gezien hebben, vraag die even of ie een foto van ons wil maken" aarzelend in het engels wordt het gevraagd, en ik zeg dus "ja" je ziet die man opgelucht kijken.

Mooi moment om hier te zijn, ben ook een tijdje gebleven, wat rond gekeken, foto's gemaakt, en mijn ding gedaan. Toch raar! maar gaf mij een heel goed gevoel.

Op mijn gemak terug naar Missy, en daar aan de praat geraakt met de Tsjechen, we zijn gezamelijk een stuk opgereden, maar heb ze uiteindelijk laten gaan, ze hadden er meer dan goed de vaart in, en ik had het  wel gehad. Moe, en mijn been begon op te spelen. 

Echt een mooie dag, met mooi weer en een mooie route, zal de route niet snel vergeten, ben denk ik toch een ervaren motorrijder, maar hier af en toe toch fors in de remmen gemoeten. Gewoon een gevaarlijke weg, maar genoten heb ik.

Op dit moment zit ik in Olderfjord. Zal later wat meer foto's plaatsen.